وقتی اسم بازی پوپ (Poop) میاد، همه اول یه لبخند میزنن. اسمش خندهداره، ظاهرش سادهست، و از دور که نگاه میکنی فکر میکنی با یه بازی بچگونه طرفی.
اما اشتباه نکن! بازی پوپ یکی از بازیهاییـه که زیر ظاهر بامزهش، یه ساختار دقیق و هدفدار داره.
اگه بدونی چیکار کنی، خیلی راحت میتونی ازش سود بگیری.
اگه ندونی، ممکنه چند دقیقهای حس کنی «ای بابا! چرا الکی باختم؟»
بازی پوپ دقیقاً جوری طراحی شده که با حس و غریزهت بازی میکنه.
یعنی همش دنبال اینی که بدونی «تو کدوم خونه جایزهست و کدوم خونه... بوم!»
اما واقعیت اینه: هیچکس دقیق نمیدونه. تنها چیزی که داری، تحلیل، رفتار الگوریتم و مدیریت خودته.
اول بازی وسوسه میشی که سریع بری سراغ خونههای پولساز. اما بهتره چند دست اول رو صرف شناخت رفتار الگوریتم کنی. مثلاً:
چون الگوریتم پوپ یه جورایی نوسانی عمل میکنه، باید ازش نمونهبرداری کنی.
بعضی کاربرا از چپ به راست میرن، بعضی از وسط شروع میکنن.
تو بیا یه الگوی خاص برای خودت بساز. مثلاً:
نه اینکه همیشه درست باشه، ولی جلوی باختهای پشت سر هم رو میگیره.
همیشه مثلاً ۱۰٪ از کل موجودی رو بذار برای تست الگوی الگوریتم.
اصلاً هدفت تو اون چند دست برد نیست، فقط میخوای بفهمی دستهای بعدی چه الگویی ممکنه بدن.
کاربر حرفهای اول تحلیل میکنه، بعد حمله.
بازی پوپ خیلی سریع میتونه تو رو به دام بندازه. مثلاً:
اینجاست که باید بگی: «فعلاً بسته!»
بازیای که توقف نداشته باشه، آخرش همیشه باخته.
اگه چند دست باختی و به یه الگو رسیدی که مثلاً سمت چپ بیشتر باخته، سری بعد از سمت راست شروع کن.
یا اگه وسط همیشه جایزه بوده، بعدش وسط رو کمتر انتخاب کن. الگوریتمها گاهی خودشونو وارونه میکنن تا کاربرا فکر نکنن الگویی وجود داره.
پوپ بازی سادهای نیست. ساده نشونش میدن تا بیگدار بری.
اما اگه باهوش باشی، این بازی میتونه یکی از بهترین انتخابها برای سود گرفتن باشه.
سرت گرمش نشه... سرد بازیش کن.
اگر با مفهوم مدیریت سرمایه در بازیهای شرطی آشنا نیستی، این صفحه از ویکیپدیا درباره مدیریت قمار میتونه شروع خوبی باشه.
اگه به بازیهای سرعتی علاقه داری، بازی پنالتی شرطی هم از اون دسته بازیهاست که ترکیب هیجان و استراتژیه. خوندنش خالی از لطف نیست.
📎 رفتن به مقاله پنالتی